<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d6653848\x26blogName\x3dLes+soucis+graves\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://lessoucisgraves.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://lessoucisgraves.blogspot.com/\x26vt\x3d-8907436917196501843', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Σάββατο, Δεκεμβρίου 14, 2013

τιο, τιο, τιο, τιξ

Τζογάραμε τα νειάτα απερίσκεπτα. Κλειστό το παράθυρο κι η κουρτίνα των απέναντι σαλεύει από τον αέρα. Όπως προχωράει ο χειμώνας το φεγγάρι έρχεται προς το παράθυρό μου. Προσπαθώ να σκεφτώ και στις δυο γλώσσες μα είναι αδύνατον. Η κανέλα εδώ έχει αλλιώτικη μυρουδιά. Όσες ζωές μας είχαν δώσει στην αρχή του παιχνιδιού τις ξοδέψαμε πίνοντας ακατάπαυστους καφέδες. Και ψημένες ρακές και casablanca στο αλεξανδρινό. Συζητώντας ανολοκλήρωτες αγάπες και αναπόδραστες μειονεξίες και ανυπόγραφες θεωρίες. Ναρκισσιστικές ασκήσεις ύφους και δυσαρθρωμένες αγωνίες∙ αναποφάσιστα, εναλλάξ. Και η ωριμότητα δεν ήρθε ως σύμπτωμα της ηλικίας ούτε ως πόρισμα κάποιας επαγωγικής διαδικασίας. Νομίζαμε μετά το σχολείο οι εξετάσεις θα τελείωναν. Διαλέγω ν' ακούω Χατζιδάκι για να νιώσω άνθρωπος. Κι από 'κει βλέπουμε. Στην Αθήνα θα πεθάνω άμα κάνω τουρισμό. Το υπόσχομαι.