Η Αθήνα ανήμερα τις εκλογές φορέας υπόνοιας θρασύτητας της ελεύθερης έκφρασης. Το γιατί απροσδιόριστο. Τα προάστια τις Κυριακές αλληλοπλησιάζονται. Η γύρη χορεύει και τολμάμε να κοιτάμε τον ήλιο κατάματα. Εθιμοτυπικά ηλίθιοι. Γιορτή της μνήμης του τότε που πιστεύαμε στη δικαιοσύνη. Κάποιοι ελαφρώς πιο ερεθισμένοι από την ιδέα της εξουσίας τους πάνω της, αμφίρροπες υπαρξιακές μοναξιές, μια μαύρη ράβδος που στραγγαλίζει το αίμα καταγγέλλει ελλειματική φιλοδοξία. Η ησυχία τραυματίζει το σώμα. Κάτι αιχμηρό παραμονεύει.