<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d6653848\x26blogName\x3dLes+soucis+graves\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://lessoucisgraves.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://lessoucisgraves.blogspot.com/\x26vt\x3d-8907436917196501843', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Κυριακή, Φεβρουαρίου 12, 2006

αχ...το καραντί θα μας μπατάρει...

Ακούς ένα τελεσίδικο βιολί, ακούς σόλο φλάουτο,αιχμηρότατο, ακούς μια υπέροχη κλασσική, μπαίνει μόνος του ο Καπηλίδης, στιβαρότατος, παίρνει ο Γιώτης μόνος τη μπάλα με φόρα για σίγουρο γκολ... και σου πετάγεται κι ένα γλυκερό: " Παντιέρα κίτρινη - σινιάλο του νερού." κλπ κλπ και δεν ξέρεις από πού σου ήρθε και λες "θα πέσει το ταβάνι να σε πλακώσει" και δε σε νοιάζει τί φοράει όταν κοιμάται μακριά σου, αρκεί να φύγει μακριά... Το στανιό μου μέσα!$@!%!#%@!
Πείτε μου ότι με κοροϊδεύετε ...

απόŒ: Areth @ 2/12/2006 05:55:00 μ.μ.   3 σχόλια

3 Comments:

Κυριακή, Φεβρουαρίου 12, 2006 9:49:00 μ.μ., Blogger παλιός οδοιπόρος είπε...

καταρχην "καλως ηρθες", μολις ανακαληψα την επιστροφη..τα λεμε αυτα χρυσα μου..

οσο για την περιγραφη πειραζει αν ρωτησω..δηλαδη σ'αρεσε η οχι η εκτελεση του τραγουδιου. μου φαινετε πως σε βρισκει αντιθετη ε; :) :)

να'σαι καλα και καλη συνεχεια..

 
Κυριακή, Φεβρουαρίου 12, 2006 10:28:00 μ.μ., Blogger xryc agripnia είπε...

Εγω παντως χαρηκα που ακουσα μετα απο πολλα χρονια το Γιωργιο Μεραντζα.
Και το τραγουδι με το οποιο Τον αγαπησα πριν πολλα χρονια επισης.

 
Δευτέρα, Φεβρουαρίου 13, 2006 12:23:00 π.μ., Blogger Areth είπε...

Δεν έχω ιδέα γιατί τα λέμε αυτά...:)
καλώς σας βρήκα...

Κι εγώ, χάρηκα για τον Μεράντζα.
Για την ακρίβεια μου άρεσε πολύ η εκπομπή...(Ήταν εκεί και ο Οδυσσέας, τί άλλο μπορώ να θέλω από ένα απαίσιο Σαββατόβραδο στο σπίτι?). Ακούγοντας όμως σημερα το δίσκο, θου Κύριε...οι ενορχηστρώσεις είναι εξωπραγματικά σπουδαίες και η συγκεκριμένη ερμηνεία είναι τόσο μα τόσο αδικοχαμένη, μια χαμένη ευκαιρία για κάτι πολύ δυνατό...έτσι που νιώθω θα μας μπατάρει στ'αλήθεια,κρίμα ρε γαμώτο.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home