<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d6653848\x26blogName\x3dLes+soucis+graves\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://lessoucisgraves.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://lessoucisgraves.blogspot.com/\x26vt\x3d-8907436917196501843', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Κυριακή, Φεβρουαρίου 26, 2006

ΟtE κλπ

...κάτι που δε θα έκανα νηφάλια...

απόŒ: Areth @ 2/26/2006 01:52:00 π.μ.   9 σχόλια

9 Comments:

Κυριακή, Φεβρουαρίου 26, 2006 2:53:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος είπε...

Αισθάνομαι σα να κρυφάκουσα τις σκέψεις σου, σα να κρυφάκουσα τη συνομιλία σου. Από περιέργεια "κατέβασα" το άκουσμα και για ενάμισι λεπτό σταμάτησα να γράφω και ό,τι άλλο έκανα εκείνη τη στιγμή.
Ένοιωσα μια θλίψη, τρυφερή θλίψη που μεταβλήθηκε σε ένα ακούσιο δάκρυ.
Ευχαριστώ!
Να είσαι καλά!

 
Κυριακή, Φεβρουαρίου 26, 2006 3:00:00 π.μ., Blogger Areth είπε...

εσύ να είσαι καλά..

 
Κυριακή, Φεβρουαρίου 26, 2006 10:38:00 π.μ., Blogger Ttallou είπε...

Πάρα πολύ όμορφο.
Καμιά φορά η έλλειψη νηφαλιότητας χαρίζει διαμάντια.

Καλή σου μέρα.

 
Κυριακή, Φεβρουαρίου 26, 2006 9:40:00 μ.μ., Blogger παλιός οδοιπόρος είπε...

χρυσαααα μου!!
θα συνεχεις και με αλλες εκπληξεις σημερα; λιγο ακομα και θα κολησω ολοκληρο το βραδυ στην φωνη σου..

η εκπληξη ειναι η επιλογη του τραγουδιου απο τους Graviton και ακομα περισσοτερο η μοναδικη θλιβερη σου ερμηνεια..με μαγεψε!
σ'ευχαριστω...

 
Δευτέρα, Φεβρουαρίου 27, 2006 12:02:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος είπε...

έχεις την ψυχή στη γλώσσα, μικρούλα...
Μ.
:ρρ

 
Δευτέρα, Φεβρουαρίου 27, 2006 12:45:00 π.μ., Blogger Areth είπε...

Είστε παρα πολύ καλοί μαζί μου, αλλά η αλήθεια είναι ότι κι εγώ αισθάνθηκα πολύ καλά. οι συνθήκες που το γράψαμε με το κιθαρίζον-κολλητάρι-ιωάννα ήταν από αυτές που θυμάσαι μετα από χρόνια με το χαμόγελο της σοφίας της ζωής.

ttallou, λένε κάποιες ώρες προτού τραγουδήσεις δεν πρέπει να φας, αλλά εμείς μια χαρά βουτηξαμε στην κρέμα γάλακτος και την πανακότα ...
ρακένδυτο υποκείμενο, το ερώτημα είναι μαλλον ρητορικό,ε;
Σωτηράκη, ματς μουτς, το τραγούδι δεν είναι από τα αγαπημενα μου και προσπαθησα να το αγαπησω λίγο, εξ'ου και το αλλαγμα των φώτων...
Μ., μη μου τα λες εμενα αυτα, στο γαμπρό να τα πεις, το θεμα δεν είναι να κοροιδευόμαστε μεταξύ μας:Ρ,α, και μικρό είναι το μάτι σου...γκρρρ...
κατερινακι μικρό,να είσαι καλά εκεί στα ξένα.@->--

 
Δευτέρα, Φεβρουαρίου 27, 2006 1:45:00 π.μ., Blogger moonshine είπε...

Πριν λίγο τα λέγαμε..αλλά επειδή έχω στο repeat το τραγούδι αυτό και δεν λέω να το κλείσω για να ξαπλώσω..είπα να σου πω και απο εδώ ένα ευχαριστώ..πραγματικά είναι μοναδικό το πόσο συναίσθημα βγάζεις με τη φωνούλα σου...
Δεν μπορώ να γράψω κάτι άλλο..γιατί κολλάω στο τραγούδι-και εγω-..
απλά περιμένουμε και άλλα τέτοια συναισθηματικά αγγίγματα...

 
Δευτέρα, Φεβρουαρίου 27, 2006 11:41:00 π.μ., Blogger τέλσον είπε...

μου θύμησες την "μέρα"... καλή συνέχεια, είναι πολλά τα ζευγάρια μάτια που σε κοιτάνε...

 
Δευτέρα, Φεβρουαρίου 27, 2006 6:41:00 μ.μ., Blogger . είπε...

σαν χειμωνιάτικη σεπια βροχή =)

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home