<![CDATA[
<body><script type="text/javascript">
function setAttributeOnload(object, attribute, val) {
if(window.addEventListener) {
window.addEventListener('load',
function(){ object[attribute] = val; }, false);
} else {
window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; });
}
}
</script>
<div id="navbar-iframe-container"></div>
<script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script>
<script type="text/javascript">
gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() {
if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) {
gapi.iframes.getContext().openChild({
url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d6653848\x26blogName\x3dLes+soucis+graves\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://lessoucisgraves.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://lessoucisgraves.blogspot.com/\x26vt\x3d-8907436917196501843',
where: document.getElementById("navbar-iframe-container"),
id: "navbar-iframe"
});
}
});
</script>
]]>
"τί έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε..."
Το αφεντικό πρόσταξε κι εγώ υπακούω, ωσάν ταπεινή υπαλληλίσκος. Εκπέμπουμε μεσάνυχτα Κυριακής από το σπίτι του αγοριού απέναντι, που μας παραχώρησε ευγενικότατα, σχεδόν ιπποτικά, ένα ολόκληρο δίωρο. Το πρώτο δίωρο της εβδομάδας η τσάρκα, το τρένο παίρνει μαζί του απαραιτήτως -απ' όσο ξέρω- το winamp, για λοιπές πληροφορίες, τί είναι γουίναμπ, τί είναι το μπαντούκ, τί χρώμα είναι η μαύρη τρύπα κ.δ.σ. απευθυνθείτε εντός, θα προωθηθείτε πάραυτα.
7 Comments:
Πολυ καλο το blog σου.
ζερο.
θενκιό
ε όχι και "αφεντικό" :D :P
καλή αρχή χρύσα..πάω για ένα καφέ..κι έρχομαι να σ' ακούσω! :)
Καλώς με! :-) Σαν τα φαντάσματα, βγαίνεις κι εσύ στον αέρα τα μεσάνυχτα! :-) Ανυπομονώ για την ακρόαση! Ελπίζω κι εύχομαι μονάχα, η νύστα να μη βαρύνει στα βλέφαρά μου γρήγορα... Κι ύστερα, να δικαιολογούμαι, πως ''το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής'', κι άλλα ηχηρά παρόμοια... Επιτρέπεται μια προτιμησούλα; Μαρία Φωτίου και ''Θα ψάξω'', νομίζω με ''Νέους Επιβάτες'' ή κάπως έτσι, τέλος πάντων... Τα σέβη μου και τους πιο θερμούς χαιρετισμούς μου και στον Σ.!
Παρεμπιπτόντως, ευχαριστώ και για την ενημέρωση σχετικά με τον καινούργιο και πολλά υποσχόμενο δίσκο του Μαντζούκη με τη Μάρθα τη Φριντζήλα... Άκουσα όλα τα δείγματα στην παραπεμπόμενη ιστοσελίδα και ξεχώρισα το ''Ερωτευμένος'', πέραν άλλων, ίσως για την ευαίσθητη μελωδικότητά του, που, παρά την αποσπασματικότητα του δείγματος, νομίζω πως το καθιστά εντελώς ξεχωριστό σε σχέση, ιδίως, με το ''Κλείνει ο τόπος'', το οποίο, παρά την ακριβή ποιητική μελαγχολία του, απέχει, εντούτοις, αρκετά από το να μπορεί ν' ανεβεί ως χυμώδες τραγούδι στα χείλη, ας πούμε, μιας συντροφιάς κιθαρωδών εφήβων, αποξεχασμένων σε μιαν εσπερινή, φεγγαρόλουστη ακροθαλασσιά του καλοκαιριού... Αυτή είναι, κατά την ταπεινή μου γνώμη, και η θεμελιώδης αναπηρία σημαντικού μέρους της σύγχρονης μελοποιημένης ποίησης: ότι, δηλαδή, παράγει τραγούδια ατραγούδιστα...
Εύχομαι ολόψυχα κάθ' επιτυχία κι απ' το νέο μετερίζι σου!
(Σάκης)
Σάκη, you are giving me the chills, το θα ψάξω ήταν ήδη μέσα..........σύμπτωση;
Σωτηράκη, άμα δε μ'ακούσεις κι εσύ θα πέσει το σπίτι σου να μας πλακώσει:Ρ
Σκουντουφλώντας από (ακουστική) μέθη, ανάμεικτη με νύστα, σ' ευχαριστώ και σε καληνυχτώ!
(Σάκης)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home