<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d6653848\x26blogName\x3dLes+soucis+graves\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://lessoucisgraves.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://lessoucisgraves.blogspot.com/\x26vt\x3d-8907436917196501843', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe", messageHandlersFilter: gapi.iframes.CROSS_ORIGIN_IFRAMES_FILTER, messageHandlers: { 'blogger-ping': function() {} } }); } }); </script>

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 07, 2015

Στο προάστιο που μένω άρχισε να μυρίζει ξύλο. Λένε πως είναι αργά παρ’ όλο που ο χειμώνας μόλις άρχισε.

Ανοίγω μια λευκή σελίδα και πάνω αριστερά δε γράφει πια Times New Roman. Κάποιος εισέβαλε εν ώρα απουσίας με σκοπό δόλιο.

Η έκθεση παύει όταν το απευθύνεσθαι απωλέσει το αντικείμενό του. Ελλείπει το κίνητρο. Συνεχίζει για λίγο από αδράνεια, από αδράνεια και παύει.

Για κάποιους η αλληλεγγύη είναι λήμμα επιβίωσης. Για κάποιον που ηθελημένα και μη δεν ανήκε ποτέ αυτό είναι ακατανόητο, πλην αδιαμφισβήτητα αξιοθαύμαστο και ζηλευτό.

Αυτή η εμμονή να μην ανήκεις επαναλαμβανόμενα αποδεικνύεται κάθε άλλο παρά βολική.

Κάθε μέρα μουδιάζω ένα κομμάτι χάριν προσαρμογής. Για μένα ειναι πολύ. Για εκείνους λίγο. Πώς τελικά θα γίνει;

Η Βουγιουκλάκη Μοντέρνα Σταχτοπούτα για τη φυσική επιλογή. Έτσι πες να καταλάβω.