"Το ωραίο Καλοκαίρι"

Ήταν ωραίο αυτό το καλοκαίρι,
ωραίο αλλά κι επικίνδυνο.

Ένας παππούς που έκανε αμμόλουτρα
ξεχάστηκε θαμμένος μες στην άμμο.
Όταν τον θυμηθήκανε μετά από μέρες,
σηκώσαν το καπέλο του, δεν ήταν από κάτω.

Μια πάλλευκη τουρίστρια από το Βορρά
τάφτιαξε με τον ήλιο.
Κοιμήθηκε μαζί του μέρες, μήνες
Σκούρυνε, αφομοιώθηκε απ’ το τοπίο,
τώρα οι δικοί της την αναζητούν
μέσω του Ερυθρού Σταυρού.

Ένα παιδί δαρμένο
έγινε αχινός.
Αν τους βαστάει τώρα, ας με ξαναδείρουν, είπε.
Πήρανε η μαμά κι ο μπαμπάς
μαχαίρι και πιρούνι
και χωρίς να τρυπηθούν τούφαγαν την καρδιά.

Ένα σκυλί κυνηγημένο δάγκωσε την
ουρά του και την έφαγε
ύστερα έφαγε όλο το κορμί του
έμεινε μόνο το κεφάλι του στα βότσαλα
ν’ ασπρίζει απ’ τα κύματα γλυμένο.

Βαθειά, ένα καράβι έμεινε ακίνητο.
Ακίνητο ένα καλοκαίρι
Φυσούσαν άνεμοι, φουσκώναν τα πανιά,
δεν έλεγε να φύγει...τί περίμενε, κανείς δεν ξέρει.

Ήταν ωραίο αυτό το καλοκαίρι,
ωραίο αλλά και επικίνδυνο.

_________
Ποιήση: Αργύρης Χιόνης