"...so fucking cold..."

...κλαίω για πράγματα που μόνο υποψιάζομαι, ακούω κάτι εντελώς αναπάντεχα, ένα πιανάκι που προσπαθεί να γίνει κιθάρα, μια αναγούλα, θέλω να δαγκώσω το κάτω σου χείλι μέχρι λίγο πριν να ματώσει, αυτό ακριβώς θέλω, τίποτε άλλο και αυτά τα λόγια τα φέρνω καιρό στο μυαλό μου με αυτήν ακριβώς τη σειρά, μη μου χαλάσει η εικόνα και η γεύση λίγο πριν τρέξει αίμα, ήθελα να τα γράψω με μαύρο στο καινούριο μου τετράδιο με τα σέλερ φύλλα, στυλιστικές μαλακίες, τελικά τα γράφω στην οθόνη χωρίς αυτό να με κάνει να κλαίω λιγότερο, η γεύση λίγο πριν το αίμα, να μπερδέψω τα δάχτυλά μου μέσα στα μαλλιά σου και να κάνω πως τα τραβάω για να σε φέρω σ’ εμένα… so fucking cold, δέκα ώρες που με μίσησα για εκείνα που έκανα, που, αν δεν τα έκανα, θα με μισούσα πάλι, φτηνές μου συνάφειες με τον κόσμο, τα κατά συνθήκη ζήσης ψεύδη, ποια ζωή, δε με ρωτάει κανείς, με σιχαίνομαι, δε με ρωτάει κανείς πού πάω και με ξοδεύω και δεν ξέρω αν νιώθω πιο πολλή πίκρα που κανείς δε ρωτάει ή που με ξοδεύω, θέλω να δαγκώσω το κάτω σου χείλι μέχρι λίγο πριν να ματώσει, αισθάνομαι μια πίεση στους κροτάφους και δεν είναι κανένα περίστροφο πουθενά. Γαμώτο. Θέλω να δαγκώσω το κάτω σου χείλι μέχρι λίγο πριν να ματώσει κι αν αυτό δε γίνεται τουλάχιστον να κοιμηθώ. Κι άμα ξυπνήσω να βρέχει.
________

υ.γ.:._