"i just wanna be a woman"
Σκεπτόμουν αυτή τη μικρή κουβέντα που κάναμε, που σου λεγά πόσο θα θελα να ζω χωρίς καθόλου να προεξέχω από τους ανθρώπους και μ' έλεγες χωρίς δεύτερη σκέψη ψώνιο. Κι όμως εκείνα μου με κάνουν δυστυχή είναι αυτά που με ξε-χωρίζουν από τους άλλους.
Δεν είναι θέμα σύγκρισης ή κατάταξης.
i just wanna be a woman.
Και αυτή τη στιγμή δε νιώθω καμία ευθύνη για τις λέξεις που δείχνουν να έχουν απωλέσει το πρωταρχικό τους νόημα.
i just wanna be a woman.
Το λέει ξεκάθαρα.
Το λέω ξεκάθαρα.
9 Comments:
Το καταλαβα ξεκαθαρα.
ζερο.
θα έπρεπε, ήταν εντελώς ξεκάθαρο.
Κατ' αρχάς, Αρετή μου, αν ξεχωρίζεις από τους άλλους, αυτό οφείλεται στη δεδομένη, φυσική και νομοτελειακή, διαφορετικότητά σου απ' αυτούς ως προσωπικότητας, όπως, άλλωστε, κι αυτών από σένα, η οποία είναι ανεξάρτητη από τη θέλησή σου... Αν είχες μιαν, ας πούμε, όχι ευγενική φιλοδοξία να διακρίνεσαι ή να υπερέχεις των άλλων και, μάλιστα, ν' ανταμείβεσαι υλικά ή ηθικά γι' αυτήν την ανωτερότητά σου, θα το καταλάβαινα κάπως να σ' αποκαλούν ''ψώνιο''... Όταν, όμως, αντιθέτως, καθόλου δεν κατατρύχεσαι απ' αυτήν, ίσως, τη ματαιοδοξία, δεν μπορώ να εξηγήσω, γιατί, τάχα, να σου απευθύνεται αυτή η άδικη μομφή...
Κατά δεύτερον, ενώ ως προσωπικότητα είσαι διαφορετική από τους άλλους, εντούτοις δεν αποκλείεται να μοιράζεσαι με κάποιους απ' αυτούς, έστω κι αν είναι παντελώς άγνωστοί σου, όμοια ή παρεμφερή αίτια κακοδαιμονίας, οπότε, από αυτή την οπτική γωνία, δεν ξεχωρίζεις και τόσο απ' αυτούς... Και μόνη η κοινή μοίρα ή η (όποια) υπαρξιακή αγωνία μας, αν κι ενίοτε μας αναγκάζουν, έστω και πρόσκαιρα, να δυστυχούμε, από την άλλη, ωστόσο, κάθε άλλο παρά μας ξεχωρίζουν τον έναν από τον άλλο...
Last but not least, η ωρίμανση και ολοκλήρωση της οντότητας των ανθρώπων, ασχέτως του φύλου τους, είναι μια πολύπλοκη, πολυεπίπεδη και, κυρίως, δυναμική και καθόλου στατική διαδικασία/διεργασία, που εξελίσσεται και διαρκεί όσο κι ο βίος τους... Υπαινίσσομαι, δηλαδή, ότι η γυναικεία σου ταυτότητα δεν δημιουργείται άπαξ δια παντός, αλλά σφυρηλατείται, διαμορφώνεται και διαφοροποιείται καθημερινά ανάλογα με τις συνολικές, κι όχι ορισμένες, μόνον, μεμονωμένες επιδράσεις του περιβάλλοντος πάνω στην ψυχοσύνθεσή σου...
Καλό μας ξημέρωμα! Α, και... βοήθειά σου/μας! :-)
(Σάκης)
Καλή μου,ποια θα μπορούσε να είναι περισσότερο γυναίκα από εσένα;
Υπάρχει. Δείτε.
Σάκη,
όταν δηλώνεις ότι θα προτιμούσες να μην ξεχωρίζεις είναι σα να παραδέχεσαι πως ξεχωρίζεις και αυτό θα μπορούσε υπό ποϋποθέσεις να είναι εντελώς ψωνίστικο. Είναι τόσο απλός συλλογισμός, άσε που δε διατυπώθηκε με απόλυτη σοβαρότητα.
Τσέρυ,
δεν είναι ζήτημα σύγκρισης είτε κατάταξης. Ευτυχώς, δηλαδή, γιατί δε μας φτάναν τα δικά μας συμπλέγματα, φαντάσου να μας φέρναν κι απ' την πόλη.
Μύθε,
εντάξει λοιπόν, είναι μελαχροινή. τί πάει να πει αυτό;
Σε παραπέμπω στη διακόσμηση της κρεβατοκάμαρας του ΜακΚέυ, 8ο επεισόδιο, 3η σαιζόν.
δεν πάω εγώ εκεί, απορώ και που το λες.
Ό,τι δημιούργησε τους ανθρώπους τους δημιούργησε διαφορετικούς και να ξεχωρίζουν ο καθένας με τον τρόπο του.
Αν δεν θες να ξεχωρίζεις σημαινει οτι θες να είσαι κατι το διαφορετικό αφού η μαζοποίησή μας έγκειται στο οτι ολοι ξεχωρίζουμε.Και αφού θες να είσαι κατί διαφορετικό ψωνίζεσαι. Λογικό παράδοξο.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home