<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d6653848\x26blogName\x3dLes+soucis+graves\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://lessoucisgraves.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://lessoucisgraves.blogspot.com/\x26vt\x3d-8907436917196501843', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Τρίτη, Απριλίου 03, 2007

"θα με δικάσει ο κούκος και τ' αηδόνι..."

ζωγράφισε
ο Θεόφιλος
με αίμα
το Χάρο
να φοράει
θαλασσιά.


υ.γ.: μια μέρα σαν το ερχόμενο σάββατο γεννήθηκε ο ποιητής.

απόŒ: Areth @ 4/03/2007 11:16:00 μ.μ.   4 σχόλια

4 Comments:

Πέμπτη, Απριλίου 05, 2007 3:14:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος είπε...

Λυπάμαι, αλλά πέραν του Βραχνού δεν υπάρχει άλλος ποιητής.
Όβερ.






(Δεν πήγα στα Μέθανα
μην και πουν ότι πέθανα
θα πάω όμως στην Νάξο
μπας και τα τινάξω).

Ξανά Όβερ.

Καλό Πάσχα.

 
Σάββατο, Απριλίου 07, 2007 5:30:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος είπε...

Καλή Ανάσταση

κι όπως αναστήθηκε ο Χριστός, έτσι να αναστηθεί κάθε

ελπίδα, όνειρο,ανάσα και θέληση που "σταυρώθηκε" άδικα...

 
Τετάρτη, Απριλίου 11, 2007 10:47:00 π.μ., Blogger zero είπε...

" ανημερα σε γνωρισα
ανημερα σε χανω.
μα θα'ρθη η μερα η ποθητη
που παλι θα σε γιανω "

Αντε καλη μας Ανασταση.

(τι γραφω ο blogger!)

ζερο.

 
Παρασκευή, Απριλίου 13, 2007 3:13:00 μ.μ., Blogger Areth είπε...

μύθε,

Είναι παιδί ξανθό
που κρύφτηκε για πάντοτε
σε μιαν άσκημη γούβα
πλάι στο κυπαρίσσι εκείνο.
Είναι το κοίταγμα των υπολοίπων
το πιο αόριστο ναυάγιο.

Καμία διαφορά είτε είναι μέρα είτε νύχτα
είτε Ιούλης μήνας.

Είναι η στριγγλιά της μάνας,
είναι η κεραύνια τήφλωσή της
Είναι η βοή του κύκνου
που δυο αγγέλους βούρκωσε
επάνω στο φιλί τους.

Είναι βαρειά σκιά
βαρειά η γη
βαρύς ο ήλιος
ασήκωτη καρδιά
κι απαρηγόρητη.

Αναστασία,
Μου ευχήθηκαν να ματαγαπήσω τα όνειρά μου στο ατέλειωτο σφαγείο της άνοιξης και θυμήθηκα αμέσως εκείνη την ατάκα του ποιητή που τον προέτρεπαν να αγαπήσει τον εαυτό του μα εκείνος ήταν πρόθυμος να τον ξεπουλήσει σε πρώτη ευκαιρία.

ζερο,
ποιος είναι άρρωστος για να τονε γιάνεις; δεν καταλαβαίνω. και στα δικά μας να λες.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home