<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d6653848\x26blogName\x3dLes+soucis+graves\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://lessoucisgraves.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://lessoucisgraves.blogspot.com/\x26vt\x3d-8907436917196501843', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Σάββατο, Ιουλίου 21, 2007

"είτε είναι μέρα είτε νύχτα είτε Ιούλης μήνας"

Είναι παιδί ξανθό
που κρύφτηκε για πάντοτε
σε μιαν άσκημη γούβα
πλάι στο κυπαρίσσι εκείνο.
Είναι το κοίταγμα των υπολοίπων
το πιο αόριστο ναυάγιο.

Καμία διαφορά είτε είναι μέρα είτε νύχτα
είτε Ιούλης μήνας.

Είναι η στριγγλιά της μάνας,
είναι η κεραύνια τύφλωσή της
Είναι η βοή του κύκνου
που δυο αγγέλους βούρκωσε
επάνω στο φιλί τους.

Είναι βαρειά σκιά
βαρειά η γη
βαρύς ο ήλιος
ασήκωτη καρδιά
κι απαρηγόρητη.


____
Κ. Βραχνός

Β. Ματζούκης
Μ. Φριντζήλα

4 Comments:

Σάββατο, Ιουλίου 21, 2007 11:15:00 π.μ., Blogger Καπετάνισσα είπε...

Κι ο λόγος κι ο ρυθμός και του πιτσιρικά η αφανέρωτη ματιά...
Το κοίταγμα!

 
Σάββατο, Ιουλίου 21, 2007 7:22:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος είπε...

Συμπάθα με, βρε Αρετή, αλλά η μουσική μού φαίνεται, πως δε στάθηκε αντάξιο ταίρι του εξαιρετικού ποιητικού στίχου... Θα την προτιμούσα, αν μη τι άλλο, λιγότερο εξωστρεφή, ώστε να συμβιώνει περισσότερο αρμονικά με τον στίχο... Ύστερ' από επανειλημμένες, προσεκτικές, θέλω να πιστεύω, ακροάσεις, τείνω να συμπεράνω, πως η εγγενής μουσική του στίχου παρέμεινε για τον συνθέτη επτασφράγιστο μυστικό... Αλλ' αυτή η άποψη είναι, ίσως, ιδιοτροπίες προσωπικού γούστου στα περίχωρα τ' Αυγούστου! Η ερμηνεία της Μάρθας, όμως, θεϊκή! :-) Καλές βουτιές! :-)

 
Σάββατο, Ιουλίου 21, 2007 7:23:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος είπε...

Σάκης από πάνω...

 
Κυριακή, Αυγούστου 05, 2007 12:36:00 μ.μ., Blogger Areth είπε...

καπετάνισσά μου, μάτια πάναστρα,ε;

Σάκη μου, κάποτε συζητούσα μια φίλη για φιλικό αντρόγυνο και αναρωτιόμουν "μα τί της βρήκε;". Και μου πε τότε εκείνη η φίλη-συνομιλήτρια "άμα δεν είσαι ανάμεσα στο ζευγάρι, δεν ξέρεις τί τρέχει μεταξύ τους, πού αλήθεια τα βρίσκουν και πού δε διαφέρουν στην ουσία". Καμιά φορά αταίριαστα πράγματα ταιριάζονται για να πουν κάτι:). Κατά τα άλλα, αυτά είναι και γούστα,ε;:) Η Μάρθα είναι η αγαπημένη μου ηρωίδα. Καλές βουτιές σ'εσάς, εμείς πάπαλα.
Λουλουδάκι@->--

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home