<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d6653848\x26blogName\x3dLes+soucis+graves\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://lessoucisgraves.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://lessoucisgraves.blogspot.com/\x26vt\x3d-8907436917196501843', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Κυριακή, Ιουλίου 08, 2007

"και θα κρατάς στις χούφτες σου μ’ αγάπη και με προσοχή το μυαλό μου…"

Ξύπνημα στο τραπέζι της ανάνηψης με κάτι πρωτόγνωρα υπέρβαρο πάνω στο στέρνο σαν ακρωτηριασμό στην ενδοχώρα. Στο διπλανό κρεβάτι μια ομάδα ανθρώπων με πράσινα ρούχα κοπιάζουν μαλάζοντας να ξυπνήσουν ένα πτώμα. Το οξυγόνο του αναπνευστήρα φέρνει ακατάσχετη αναγούλα.

Κρατάει στα χέρια του ένα έγχορδο και κρατιέται από αυτό όλο αγάπη. Ένα κορίτσι ακολουθεί τους πιο αυτόματους συμβολικούς συλλογισμούς στο παραμύθι του σύμπαντος. Ποιος δεν επιθυμεί να τον αγαπούν;

Έφτιαξα μια δικαιολογία κι έφυγα από το τραπέζι παρ’ ολίγον κλαμένη. Έχω κουραστεί να νιώθω τη μη αγάπη. Δεν ξέρω πώς αλλιώς να το πω.

«…είναι έτοιμο να διαλυθεί στα χίλια. Mε πονάει.»

7 Comments:

Κυριακή, Ιουλίου 08, 2007 4:15:00 μ.μ., Blogger Pegasus είπε...

«Έχω κουραστεί να νιώθω τη μη αγάπη. Δεν ξέρω πώς αλλιώς να το πω.»

Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
(Με κάλυψες)

 
Κυριακή, Ιουλίου 08, 2007 6:11:00 μ.μ., Blogger Sakis είπε...

Αποκλείεται να 'σαι περισσότερο κουρασμένη τώρα, από τότε που θα τη νιώσεις αληθινά... Πίστεψέ με... Γιατί, όταν θα τη νιώσεις, πάει να πει, πως προηγουμένως θα 'χεις φτύσει αίμα, ώσπου να σκαρφαλώσεις στην κορφή της... ''Η αγάπη κερδίζεται με την υποταγή.'', γράφει, μετά λόγου γνώσεως, ο Χριστιανόπουλος... Δεν είναι παίξε - γέλασε, καλή μου... Κι άντε μετά να κρατηθείς και να μην κατρακυλήσεις στην πλαγιά...

Υ.Γ.: Η Γώγου ήταν αυτή, η φαιδρά λογοκριμμένη, μα κι άπελπις επαναστάτρια; Μοιάζει πολύ κι η χροιά και το ''ήθος'' της φωνής... Πώς θα γίνει να αποκτήσουμε κι εμείς πρόσβαση και σ' άλλα δικά της ηχογραφήματα; ;-) Δεδομένες οι πολλές ευχαριστίες μου! :-) Καλό βραδάκι, Αρετή! :-)

 
Δευτέρα, Ιουλίου 09, 2007 1:19:00 π.μ., Blogger Niemandsrose είπε...

στα χίλια ή στα χείλια;

 
Δευτέρα, Ιουλίου 09, 2007 3:01:00 π.μ., Blogger Areth είπε...

δεν μπορώ να απαντήσω τίποτα τώρα, η αγάπη κερδίζεται με την υποταγή, η ώρα είναι 2:56, γκρεμίστηκα, στα χίλια, σελίδα 9, στα χίλια, συγγνώμη, σελίδα 9, η αγάπη κερδίζεται με την υποταγή.

 
Τετάρτη, Ιουλίου 11, 2007 9:26:00 μ.μ., Blogger northaura είπε...

αυτο το ατελειωτο σαρδαμ, το αξεδιαλυτο. τα χειλια δεν τα πανε τυχαια ετσι

@sakis, η γωγου ηταν αυτη

 
Πέμπτη, Αυγούστου 16, 2007 9:30:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος είπε...

Όποιος ταράζει τον ύπνο της Κατερίνας καλό θα είναι να έχει σοβαρό λόγο. Κι εσύ φαίνεσαι ίσως κάποια τέτοια.
Πώς είσαι, Αρετή; Ποια είσαι, Αρετή;

Δ.

 
Πέμπτη, Αυγούστου 16, 2007 3:59:00 μ.μ., Blogger Areth είπε...

northaura, παιχνίδια ορθογραφίας και ορθοφροσύνης; λες;

Δ., η Αικατερίνη κοιμάται; Νόμιζω πως τη βλέπω τα βράδια, με μάυρο μακρύ φουστάνι και βαριά παπούτσια, άβαφη, με τις γούβες των ματιών να σκάβουν απειλώντας τα μήλα του προσώπου και τη γραμμή που είναι γυμνή και τρέμει στο στόμα.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home