"...τη φαντασιακή αρχή του Εγώ."
Πνιγμός υπό γιακάδων. Λαιμόκοψη. Λαιμού κόψη. Αναγούλα σε άνοδο.
Ενδοκρανιακά γκονγκ και απότμηση νευρικών απολήξεων.
Από-λήξεις. Σε αιωρούμενα απαγχονισθέντα μπαλκόνια της νύχτας. Θόρυβος ξαφνικά.
Μισώ τη θάλασσα που είναι κλειστή αυτό το χρόνο που δεν περιστέλλεται.
5 Comments:
Ή αλλιώς, όταν το φαντασιακό συμβολοποιείται.
Για να αντέχεται, σαφώς.
Καπετάνισσα, διάβαζα κάπου για τον Ταρκόφσκυ, δήλωνε ότι δεν είχε καμία πρόθεση να είναι συμβολικός.
Το τραγούδι στον τίτλο του δεκέμβρη για την ανώνυμη μαρία του πάτου της σελίδας.
Νομίζω πως χρειάζεσαι λίγο οξυγόνο.
:)
@->-
είμαι ολόκληρος νερό.
κυλούν οι αισθήσεις,
αναβλίζουν οι σκέψεις..πνιγμός!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home