<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d6653848\x26blogName\x3dLes+soucis+graves\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://lessoucisgraves.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://lessoucisgraves.blogspot.com/\x26vt\x3d-8907436917196501843', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 13, 2010

ΚΚ

Διαολεμένη κίνηση στην Αθήνα, προεορταστική Παρασκευή, άνθιση χειμώνος στο κλείσιμο του ωραρίου των φωτορυπαίνοντων καταστημάτων, στην εκπνοή του χρόνου αγώνας ταχύτητας μακριά από το παρατημένο ταξί, τα ψηλά μου παπούτσια ακολουθούν την αδράνεια της Σταδίου που κατηφορίζει, αυτοί που διακόπτουν την πορεία μου πρέπει να παραμερίσουν, υπόνοια φόβου τις προηγούμενες ημέρες, αγωνία για την ιδιωτική μου δεκτικότητα στο υψηλό άγνωστο, έπειτα εκείνος ο ενεστώτας για την τύχη μου που ενδίδει πια στη ραδιοφωνική εκπομπή κάπως σα να με καθησυχάζει, βυζαντινή επαναθεώρηση των προσωπικών συναλλαγών με τη χασούρα. Αλεξανδρινή μελαγχολία κι οδύνη του εράν ενσώματα του ποιητού. Ένας άνδρας ενσαρκώνει την ποίησή του πατώντας με τις μύτες στην ιταμίνα της Λένας Πλάτωνος.

2 Comments:

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 13, 2010 11:02:00 μ.μ., Blogger Nikos Oikou είπε...

ραντεβού με τον μεγάλο έρωτα..
ζηλεύω.
δυστυχώς εγώ την έχασα την εκπομπή, οπότε η αγωνία μου για την ίδια "ιδιωτική δεκτικότητα" πολλαπλασιάζεται.

[παλιότερα η πόλη κατάπινε τους ποιητές της, τώρα τους ποδοπατάει κιόλας. ας είναι.]

 
Τετάρτη, Δεκεμβρίου 15, 2010 4:11:00 μ.μ., Blogger kiara είπε...

Αθήνα... και τι δε θα ΄δινα, το ξέρεις πως το εννοώ...
:)

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home