"... άρρωστο ζώο, άδολη θλίψη.."

Αισθάνομαι γριά.
Γριά και άσχημη.
Κενή και βρώμικη.
Ένας φίλος βρίσκεται σε μεγάλο ζόρι και δεν μπορώ καν να ρωτήσω.
Ξέρω όλες τις απαντήσεις που θα μου δώσει, τις έχω έτοιμες προτού τον ρωτήσω.
Και δε ρωτάω.
Έχω όλες τις απαντήσεις των ξεπουλημένων σε τοκογλύφους εαυτών που δεν ενδιαφέρονται να επιστρέψουν στα χέρια των ιδιοκτητών τους.
Αν μπορούσα να με ξεπουλήσω, θα το είχα κάνει τόσες πολλές φορές που τώρα θα ήμουν πλούσια.
Όταν πιάνεις πάτο υπάρχουν δύο εναλλακτικές:
είτε κάτι σε επαναφέρει στην επιφάνεια
είτε κάποιο φορτίο σε βαστάει στο βυθό.
Σωστό το πρώτο, συχνό το δεύτερο.
Ο ανθρώπινος πόνος σου με περέλυσε.
Τόσο που δεν μπορώ να σε βγάλω να πάρεις αέρα.
Με πονάς τώρα που πονάς.
Κι όταν θα πάψεις να πονάς,
πάλι θα με πονάς,
καθώς θα μετράς τα νεκρωμένα από έλλειψη οξυγόνου κύτταρά σου.