<![CDATA[
<body><script type="text/javascript">
function setAttributeOnload(object, attribute, val) {
if(window.addEventListener) {
window.addEventListener('load',
function(){ object[attribute] = val; }, false);
} else {
window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; });
}
}
</script>
<div id="navbar-iframe-container"></div>
<script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script>
<script type="text/javascript">
gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() {
if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) {
gapi.iframes.getContext().openChild({
url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d6653848\x26blogName\x3dLes+soucis+graves\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://lessoucisgraves.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://lessoucisgraves.blogspot.com/\x26vt\x3d-8907436917196501843',
where: document.getElementById("navbar-iframe-container"),
id: "navbar-iframe"
});
}
});
</script>
]]>
"Φύλλο δεν κουνιέται."
Απόψε κάποιος σουλατσάρει στο ταβάνι.
Τα λόγια πέφτουν στο πάτωμα. Δε λαμβάνει κανείς.
Όλοι μόνο τα μοιράζουν από ‘δω κι από ‘κει. Τί περίεργο, στην πραγματική ζωή των αληθινών πράξεων συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: όλοι παίρνουν χωρίς διάθεση να δώσουν. Τί δεν ακούω πάλι, Παναγία μου…. ;
5 Comments:
Γλωσσα ψαλιδι κοβει τις λεξεις
τις αλεθει λεξοπετρα
Μα ενα θα σου πω
Οταν καθαριζω
το κενο
βουβος ονειρευομαι
Δίνεις χωρίς να σε ενδιαφέρει τί θα πάρεις. Αυτό είναι το καλύτερο.
Εμένα μου φαίνεται το ίδιο. Το να μιλάς χωρίς να ακούς και το να παίρνεις χωρίς να δίνεις είναι η ίδια στάση: δεν έχεις μάτια παρά μόνο για τον εαυτό σου!
Μήπως εσύ δεν πήρες χωρίς να δώσεις ή να μιλάς χωρίς να σ' ενδιαφέρει να ακούσεις;
No more mistakes, plz!
Η θυματοποίηση είναι πολύ εύκολη υπόθεση. Όπως και το να ξεχνάς.
Κι όλοι οι τοίχοι που βάζεις πιο πολύ στεναχωρούν τους άλλους παρά εσένα που νομίζεις πως έτσι χαζοφυλάγεσαι. Έχε το έννοια.
Μαριέτα και τέλος.
"Θεέ μου τι δεν μας περιμένει ακόμα", Απροσδοκίες, Κική Δημουλά.
Αυτό μου θύμισε η πρότασή σου "Τί δεν ακούω πάλι, Παναγία μου…. ;".
Υστεριόγραφο,
Να σου ξαναγράψω για 27347345728η φορά ότι "στην πραγματική ζωή των αληθινών πράξεων" τα πράγματα δεν είναι όπως τα περιγράφεις, ή θα καταντήσω γραφικός;
Υστεριόγραφο 2,
Επέστρεψες βλέπω.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home