<![CDATA[
<body><script type="text/javascript">
function setAttributeOnload(object, attribute, val) {
if(window.addEventListener) {
window.addEventListener('load',
function(){ object[attribute] = val; }, false);
} else {
window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; });
}
}
</script>
<div id="navbar-iframe-container"></div>
<script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script>
<script type="text/javascript">
gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() {
if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) {
gapi.iframes.getContext().openChild({
url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d6653848\x26blogName\x3dLes+soucis+graves\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://lessoucisgraves.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://lessoucisgraves.blogspot.com/\x26vt\x3d-8907436917196501843',
where: document.getElementById("navbar-iframe-container"),
id: "navbar-iframe",
messageHandlersFilter: gapi.iframes.CROSS_ORIGIN_IFRAMES_FILTER,
messageHandlers: {
'blogger-ping': function() {}
}
});
}
});
</script>
]]>
"μ'ένα απ'αυτά θα φύγουμε..."
Έχω μια απαράμιλλη ικανότητα να γαμάω την ψυχολογία των ανθρώπων που με πλησιάζουν. Απίστευτο χάρισμα. Από τα πιο γνήσια που έχω πάνω μου. Τόσο γνήσιο και σύμφυτο όσο και απαράλλαχτο, αδιασάλευτο. Μίζερο. Σαν το μαυροφορεμένο σύννεφο που σε ακολουθεί και φροντίζει στις φουρτούνες να μην ξεχνάς την ύπαρξή του. Σαν τον τελώνη που έρχεται να καρπωθεί το φόρο από τα δάκρυά σου. Δεν χρειάζεται να κάνω τίποτα. Τα κάνει όλα μόνο του. Κι ύστερα χτυπάω, όπως μου πρέπει άλλωστε, την κεφάλα στον τοίχο. Που δεν είναι προκάτ. Και άρα δε θα σπάσει. Ο τοίχος.
10 Comments:
Επίσης, να βουρτσίζεις συχνότερα τα δόντια σου.
"Είμαι μονότονος και λίγες μου είναι οι χάρες"
Και μου αρέσουν και τα νεροκρόμμυδα που 'στειλε η γιαγιά από το χωριό...
Όπως και νά'χει, τη ψυχολογία μου δεν πρόκειται να μου τη γαμήσεις.
Φτιάξε μου ένα στιφάδο με τα κρΟμμύδια αν θες όμως.
(Και με λαγό, ε; Δε θέλω τσιγγουνιές).
Αν θες να ξέρεις, εμένα μου φτιάχνεις τη μέρα μέχρι μαλακίας. :D
Εγώ δε χρειάζομαι βοήθεια για να γαμηθεί η ψυχολογία μου, οπότε μην ανησυχείς καθόλου. Άσε που σε συμπαθώ κιόλας, οπότε θα σε συγχωρούσα έτσι κι αλλιώς. :-)
Ν’ αφήσεις τον τοίχο ήσυχο και να πας για παγωτό.Πραλίνα.:ρ
Και να προσέχεις,
Μαριέτα
Μαριετάκι, πραλίνα και μπίττερ και πολλές χαρτοπετσέτες (εσύ μην πάρεις μπίττερ,μη μου πικραίνεσαι).
Κα Κουρούνα,I take a deep bow...εμείς σας συμπαθούμε πιο πολύ.
Κε Μερσίδη, σας πιάνω αδιάβαστο, με νεροκρόμμυδα δεν φτιάχνουνε στιφάδο...
j95, δε χωρεί αμφιβολίας περί τούτου...σκέτο λούνα παρκ το ιστολόγιο, πολύ πλάκα:Ρ
Δυο φίλοι μου παίζαν χαρτιά αποβραδίς σ' ένα καρέ. Ο ένας κέρδισε αρκετά ο άλλος έχασε. Την άλλη μέρα λοιπόν αυτός που κέρδισε πάει πρωί πρωί στο μαγαζί του άλλου και έχει μαζί και την κορούλα του.
- Πες γειά σου κορίτσι μου στο θείο
- Και ποιός είν' αυτός ο θείος;
- Αυτός είναι ο θείος που σου αγόρασε το φουστανάκι και τα παπουτσάκια που μόλις πήραμε και πλήρωσε και τη δόση για το σπιτάκι μας.
ΕΤΣΙ ΓΑΜΑΝΕ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ!
ela edw na rikseis kamia voutia,lew gw,kai ase ayta pou ksereis...ante twra..;-)
ela edw na rikseis kamia voutia,lew gw,kai ase ayta pou ksereis...ante twra..;-)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home