"...μασ' τα και φύγε, φίλε μου..."

Είχα σκοπό να φτιάξω ένα κειμενάκι για το πόσο εκνευρίζομαι με τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τα παραδοσιακά τραγούδια και τα ρεμπέτικα σε γιορτές και επετείους και πώς το βλέπω εγώ και άλλα πολύ πολύ σοβαρά, αλλά, επειδή δε μου βγήκε και χθες μπήκαμε στο αντίθετο ρεύμα για να φάμε παγωτό στο Φάληρο...εεε...στη Γλυφάδα μάλλον, υπόσχομαι ενώπιον όλων τα λερωμένα, τ' άπλυτα να μην τα ξαναπλύνω...Σοβαρά μιλάω.

υ.γ.: βανίλια Μαδαγασκάρης, αράπικο λουλούδι μαγικό, όνειρό μου μεθυστικό...μεεέ...θυστικοοό...