<![CDATA[
<body><script type="text/javascript">
function setAttributeOnload(object, attribute, val) {
if(window.addEventListener) {
window.addEventListener('load',
function(){ object[attribute] = val; }, false);
} else {
window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; });
}
}
</script>
<div id="navbar-iframe-container"></div>
<script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script>
<script type="text/javascript">
gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() {
if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) {
gapi.iframes.getContext().openChild({
url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d6653848\x26blogName\x3dLes+soucis+graves\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://lessoucisgraves.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://lessoucisgraves.blogspot.com/\x26vt\x3d-8907436917196501843',
where: document.getElementById("navbar-iframe-container"),
id: "navbar-iframe"
});
}
});
</script>
]]>
τί μαλακίες είπα..
Από τα χαστούκια και τον πόνο,
αντί να μάθω να φυλάγομαι,
έμαθα να ανταποδίδω οδύνη και να μοιράζω χτυπήματα.
2 σε 1. Φόνος και αυτοκτονία.
Τί μαλακίες είπα..
6 Comments:
(Κάπο 4)
Τι-ρα-ρα-ρα Ρα-ρα-ρα-ρα-ρα-ρα
Πότε μπρος και πότε πίσω.
Γύρω, γύρω όλο γυρίζω.
Θα βρω στάση για να κάτσω ;
Λίγο για να ξαποστάσω ;
Πότε φως, πότε σκοτάδι
Ψάχνω κάπου ένα σημάδι
Ειν’ το τέλος που προσμένω ή
η αρχή που περιμένω ;
Μια χαρά και μια λύπη.
Ποια μεριά ειν’ που μ’ ανήκει;
Είμαι όμορφος και νέος ή
μήπως μίζερος και γέρος ;
Κόσμος μπαίνει, κόσμος βγαίνει
στης ψυχής μου το λημέρι
Θα αναγνωρίσω κάποιον,
Θα ξεχάσω, θα χαθώ ;
dim...
...ειπα για να ξεμπερδεψω!
Σωτηρης.
Α ρε "τα λόγια τα μεγαλα που 'χω πει... εκει που κάθομαι στο μπαρ και ούτε ξέρω τί έχω πιει - και λέω μαλακίες στους διπλανούς μου"
"..Θέλω πίσω να γυρίσω και συγγνώμη να ζητήσω,αλλά ντρέπομαι να σου το πώ.."
*Τυχεροί όσοι μετανιώνουν για αυτά που είπαν.Τουλάχιστον αυτοί δε θα μετανιώσουν ποτέ περισσότερο απ'ό,τι θα μετάνιωναν αν δεν τα είχαν πεί.Το δεύτερο είναι που δε συγχωρώ στον εαυτό μου που καιρό τώρα εκπαιδεύω ανεπιτυχώς στο να μή συγχωρεί.Για όσα άκουσε ή ακόμα χειρότερα για όσα ΔΕΝ άκουσε.
(και η Βιτάλη συνεχίζει περισσότερο σπαραχτικά απ'ό,τι πρίν,αλλά μάλλον ΚΑΙ αυτό ιδέα μου είναι!)
"..αλλά ντρέπομαι..αλλά ντρέπομαι..να σου το πώ..(?)
..πώς χωρίς εσένα..χωρίς εσένα..χωρίς ΕΣΕΝΑ.."
Καμια απόφαση ηρωική κι απόψε...
υγ:Άν χωρίς εσένα είμαι μισή,χωρίς ΚΑΙ εμένα,αναρωτιέμαι,πόση έχω απομείνει;
Το μουνί και το μπουκάλι σ' έφεραν σ' αυτό το χάλι.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home