"with the threat of my extinction"

Ένα καλοσχηματισμένο αγόρι ντύνεται μαύρα και αποφασίζει πως θέλει να εξερευνήσει τη σεξουαλικότητά του. Να γνωρίσει σώματα. Να πάρει μυρωδιά. Αιτείται για να λάβει, είναι κι εύμορφο, κάποτε, συχνά, έρχεται η ώρα και λαμβάνει. Αναρωτιέμαι αν έχει επίγνωση της προσδοκίας που προτάσσει· τί στοιχειοθετεί το ξάφνιασμά του καθώς το θήραμα υποκύπτει· αν σκίζει από τις σάρκες του για να θρέφει αυτό το ξάφνιασμα μην εκλείψει ή αν, απλώς, τζογάρει κάποια καβάντζα. Αν τον έχουν απασχολήσει τα πολλαπλά σημαινόμενα του ερωτισμού.

Το νεαρό της ηλικίας του σχεδόν με βάλλει.

Τα παλιά έπιπλα του σπιτιού μου·

ρωγμές έσωθεν.

Φοβάμαι να κοιτάξω πιο προσεκτικά.

Τα υπονομεύουν

σε μελλοντική ανακαίνιση.

Σκέφτομαι, εντός μου το ίδιο.

Έχει σιχαθεί η ψυχή μου αυτό το κυνηγητό των αξιολογικών κρίσεων.

Την αναγωγή του σε επιστήμη.

Ο αυτεπάγγελτος μαλάκας σπεύδει σε γνωμοδότηση.

Κάποτε -παλιά- το ανεχόμουν,

είχε -ίσως- και κάποια σκοπιμότητα,

σα να είχαμε κληθεί να χτίσουμε κάποιο άγουρο ήθος.

Τα πιτσιρίκια της γάτας στον κήπο μαθαίνουν κυνήγι

παίζοντας με την άτυχη ακρίδα.

Έπειτα σαστίζουν, δεν ξέρουν πώς να τη διαχειριστούν.

Κι εμείς σα να βιάζουμε κάποια φιλοκαλία

και αγνοείται το manual με τις οδηγίες χρήσης.